کسب و کارهای مجازی چه وظایف مالیاتی دیگری دارند؟

کسب و کارهای مجازی چه وظایف مالیاتی دیگری دارند؟ علاوه بر مالیات بر درآمد و مالیات بر تبلیغات که قبلاً ذکر شد، کسب و کارهای مجازی ممکن است به وظایف مالیاتی دیگری نیز موظف باشند. برخی از این وظایف شامل موارد زیر می‌شود:

1. مالیات بر مصارف (مالیات بر ارزش افزوده): در برخی کشورها، کسب و کارهای مجازی ممکن است موظف به پرداخت مالیات بر ارزش افزوده (VAT) بر اساس فروش محصولات یا خدمات خود باشند.

مالیات بر مصارف یا مالیات بر ارزش افزوده (VAT) یکی از انواع مالیات‌های مستقیم است که بر اساس ارزش افزوده به محصولات و خدمات در هر مرحله از زنجیره تولید و توزیع اعمال می‌شود. این مالیات به عنوان یک درصدی از ارزش افزوده به محصول یا خدمات محاسبه می‌شود و به نهاد مالیاتی پرداخت می‌شود.

در مالیات بر مصارف، ارزش افزوده از هر فعالیت اقتصادی به صورت پشت سرهم اضافه می‌شود. به عبارت دیگر، مالیات بر ارزش افزوده از هر مرحله تولید تا مصرف محاسبه می‌شود و در هر مرحله از زنجیره تولید به مبلغ کل محصول یا خدمات اضافه می‌شود.

به عنوان مثال، فرض کنید یک شرکت مجازی خدماتی را به قیمت ۱۰۰ واحد پول ارائه می‌دهد و نرخ مالیات بر ارزش افزوده ۲۰٪ باشد. در این صورت، مشتری باید ۱۲۰ واحد پول (۱۰۰ واحد پول خدمات + ۲۰ واحد پول مالیات بر ارزش افزوده) را پرداخت کند و شرکت مجازی باید ۲۰ واحد پول مالیات بر ارزش افزوده را به دولت پرداخت کند.

مالیات بر ارزش افزوده معمولاً به عنوان یکی از اصلی‌ترین منابع درآمدی برای دولت‌ها در سراسر جهان است و برای تأمین هزینه‌های عمومی از جمله خدمات عمومی، زیرساخت‌های عمومی و سایر خدمات دولتی استفاده می‌شود.

2. مالیات بر درآمد نمایندگان و مشاوران: اگر کسب و کارهای مجازی از نمایندگان یا مشاوران برای فروش محصولات یا خدمات خود استفاده می‌کنند، ممکن است موظف به پرداخت مالیات بر درآمد این نمایندگان و مشاوران باشند.

مالیات بر درآمد نمایندگان و مشاوران به مالیاتی اطلاق می‌شود که از درآمدی که این افراد از فعالیت نمایندگی یا مشاوره کسب می‌کنند، کسر می‌شود. این درآمد ممکن است از حقوق و دستمزد نمایندگی، کمیسیون‌ها، هزینه‌های مشاوره، و سایر منابع مشابه تولید شود.

نمایندگان و مشاوران معمولاً به عنوان اشخاصی شناخته می‌شوند که به نمایندگی از دیگران عمل می‌کنند یا خدمات مشاوره‌ای را ارائه می‌دهند. این افراد ممکن است در صنایع مختلف مانند مالی، حقوقی، فروش، بازاریابی، مدیریت، و… فعالیت کنند.

در بسیاری از کشورها، نمایندگان و مشاوران موظف به پرداخت مالیات بر درآمد بر اساس قوانین مالیاتی محلی هستند. این مالیات معمولاً بر اساس درآمد ناخالص (بدون کسر هزینه‌ها) این افراد محاسبه می‌شود و نرخ مالیاتی ممکن است متغیر باشد و بر اساس درآمد سالیانه یا به صورت پیش پرداخت محاسبه شود.

مهم است که نمایندگان و مشاوران به دقت قوانین مالیاتی محلی را رعایت کرده و همه وظایف مالیاتی خود را به موقع و به صورت صحیح انجام دهند تا از هرگونه مشکلات حقوقی و مالیاتی جلوگیری شود.

3. مالیات بر مالکیت فرهنگی: در برخی کشورها، مالیات بر مالکیت فرهنگی (Intellectual Property Tax) برای کسب و کارهایی که از حقوق مالکیت فکری مانند علامت تجاری، پتنت یا حق تألیف و اختراع استفاده می‌کنند، اعمال می‌شود.

مالیات بر مالکیت فرهنگی یک نوع مالیات است که بر اساس درآمد حاصل از مالکیت فرهنگی یا مالکیت معنوی تعیین می‌شود. این مالیات به عنوان یکی از منابع درآمدی برای دولت‌ها استفاده می‌شود و معمولاً در کشورهایی که حقوق مالکیت فکری به طور جدی تحت حمایت قرار دارد، اعمال می‌شود.

حقوق مالکیت فکری شامل انواعی از حقوق مانند حقوق نشر، علامت تجاری، پتنت، و حق تألیف و اختراع است. مالکیت فرهنگی به طور کلی به حقوق مالکیت فکری اشاره دارد که بر اثر فعالیت‌های خلاقانه و ابتکاری فرد یا سازمان به وجود می‌آید.

مالیات بر مالکیت فرهنگی معمولاً بر اساس درآمد حاصل از این حقوق مالکیتی محاسبه می‌شود. این درآمد ممکن است از مبالغ دریافتی به عنوان حقوق کپی‌رایت، حقوق علامت تجاری، پاداش‌های پتنت، و سایر منابع مشابه به دست آید. نرخ مالیاتی برای مالکیت فرهنگی ممکن است متفاوت باشد و بر اساس قوانین مالیاتی هر کشور تعیین شود.

مالیات بر مالکیت فرهنگی یکی از روش‌های تأمین درآمد برای دولت‌ها است و به منظور تشویق به خلاقیت و ابتکار در جامعه، اعمال می‌شود. این مالیات معمولاً برای حمایت از حقوق مالکیت فکری و تشویق به نوآوری و پژوهش در حوزه‌های مختلف اقتصادی و فرهنگی استفاده می‌شود.

4. مالیات بر معاملات مالی و انتقال حقوق: در صورت داشتن تراکنش‌های مالی مثل خرید و فروش دارایی‌های مالی یا انتقال حقوق از طریق معاملات مالی، ممکن است مالیات بر اینگونه معاملات نیز محاسبه شود.

مالیات بر معاملات مالی و انتقال حقوق یکی از انواع مالیات است که بر اساس معاملات مالی مختلف اعمال می‌شود. این نوع مالیات معمولاً در زمان انجام معامله، انتقال حقوق یا تبادل اوراق بهادار و سایر ابزارهای مالی اخذ می‌شود. معاملات مالی شامل خرید و فروش اوراق بهادار، سهام، ارزهای خارجی، طلا، سکه، زمین و دارایی‌های مالی دیگر می‌شود.

مالیات بر معاملات مالی و انتقال حقوق ممکن است به عنوان مالیات بر عایدی از معامله (مثل مالیات بر سود سرمایه‌گذاری) یا به عنوان مالیات بر مبلغ معامله (مثل مالیات بر مبلغ فروش) اعمال شود. نرخ و شیوه محاسبه این مالیات بسته به نوع معامله و قوانین مالیاتی هر کشور متفاوت است.

هدف اصلی از اعمال مالیات بر معاملات مالی و انتقال حقوق معمولاً به تأمین بودجه دولت و پشتیبانی از خدمات عمومی می‌پردازد. علاوه بر این، ممکن است این مالیات به منظور کنترل معاملات مالی، تنظیم بازارهای مالی و پیشگیری از فعالیت‌های غیرقانونی مالیاتی مورد استفاده قرار گیرد.

مهم است که افراد و شرکت‌ها قوانین مالیاتی مربوط به معاملات مالی و انتقال حقوق را به دقت رعایت کرده و تمامی مالیات‌های مربوطه را به موقع و به صورت صحیح پرداخت کنند تا از هرگونه مشکلات حقوقی و مالیاتی جلوگیری شود.

5. مالیات بر املاک و مستغلات: اگر کسب و کار مجازی دارای املاک و مستغلات بوده و از آنها برای فعالیت‌های تجاری خود استفاده می‌کند، ممکن است موظف به پرداخت مالیات بر املاک و مستغلات باشد.

مالیات بر املاک و مستغلات یکی از انواع مالیات است که بر املاک، ساختمان‌ها، و دارایی‌های مستغلاتی اعمال می‌شود. این مالیات بر اساس ارزش بازاری املاک و مستغلات و یا بر اساس درآمد حاصل از اجاره و بهره‌برداری از آنها محاسبه می‌شود.

مالیات بر املاک و مستغلات معمولاً به عنوان یک منبع درآمد برای شهرداری‌ها و دولت‌ها استفاده می‌شود و به منظور تأمین هزینه‌های عمومی، ساخت زیرساخت‌های شهری، خدمات عمومی و توسعه شهری اخذ می‌شود.

این مالیات معمولاً بر اساس ارزش بازاری یا ارزش افزوده املاک و مستغلات محاسبه می‌شود. نرخ مالیاتی برای املاک و مستغلات ممکن است متفاوت باشد و بسته به قوانین مالیاتی هر کشور تعیین شود. برای مثال، ممکن است این مالیات بر اساس درآمد اجاره‌ای املاک (مانند مالیات بر اراضی) یا بر اساس ارزش بازاری املاک (مانند مالیات بر معاملات املاک) محاسبه شود.

هدف اصلی از اعمال مالیات بر املاک و مستغلات، تأمین منابع مالی برای شهرداری‌ها و دولت‌ها به منظور ارائه خدمات عمومی و توسعه شهری است. این مالیات همچنین می‌تواند به منظور کنترل بازار املاک، تنظیم استفاده از زمین و محافظت از محیط زیست نیز اعمال شود.

مهم است که کسب و کارهای مجازی به دقت قوانین مالیاتی محلی را بررسی کرده و تمامی وظایف مالیاتی خود را به موقع و به صورت صحیح انجام دهند تا از هرگونه مشکلات حقوقی و مالیاتی جلوگیری شود.

بیایید فرض کنیم که شرکت خدمات سئو آراز سرور یک دفتر اجاره کرده است که به عنوان محل اداری و فعالیت‌های تجاری خود استفاده می‌کند. این دفتر اجاره‌ای با مساحت 100 متر مربع در یک منطقه تجاری اصلی شهر واقع شده است. برای محاسبه مالیات بر املاک و مستغلات، ارزش بازاری این دفتر به یک میلیارد تومان تخمین زده شده است.

حالا بر اساس قوانین مالیاتی محلی، درصدی مشخص از ارزش این املاک و مستغلات به عنوان مالیات بر املاک و مستغلات محاسبه می‌شود. برای مثال، فرض کنید که در این منطقه، نرخ مالیات بر املاک و مستغلات 0.2٪ از ارزش بازاری ملک است.

بنابراین، مالیات بر املاک و مستغلات برای شرکت خدمات سئو آراز سرور به صورت زیر محاسبه می‌شود:

ارزش بازاری دفتر اجاره‌ای: 1,000,000,000 تومان

نرخ مالیات: 0.2٪

مبلغ مالیات = (1,000,000,000 تومان × 0.2٪) / 100 = 2,000,000 تومان

بنابراین، شرکت خدمات سئو آراز سرور باید سالانه 2 میلیون تومان به عنوان مالیات بر املاک و مستغلات پرداخت کند. این مبلغ به منظور تأمین هزینه‌های شهرداری و دولت محلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کسب و کارهای مجازی چه وظایف مالیاتی دیگری دارند؟ (بخش دوم)

در پست قبلی به 4وظیفه مالیاتی صاحبان كسب و كارھای مجازی (اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی) اشاره کردیم در ادامه مابقی وظایف مالیاتی این گروه زا بازگو میکنیم:

5- كلیه اشخاص حقوقی، صاحبان مشاغل گروه اول موضوع ماده 2 آئین نامه اجرایـی مـاده 95 قـانون مالیاتھـای مسـتقیم و صاحبان مشاغل مشمول مالیات بر ارزش افزوده كه از آنھا فراخوان بعمل آمده است، مكلفند فھرست معاملات خـود را حداكثر در مقاطع سه ماھه (فصلی) و تا یك ماه و نیم پس از پایان ھر فصل به صورت الكترونیكی به سامانه معاملات بـه اداره امور مالیاتی ارسال نمایند.

www.tax.gov.ir

نکته 1 : مودیانی كه از صورتحساب نوع اول و دوم برای فروش كالا یا ارائه خدمات خود بـه مصـرف كننـده نھـایی اسـتفاده مینمایند، میتوانند اطلاعات این قبیل صورتحسابھا را به صورت مجموع ارسال نمایند.

نکته 2 :  در خصوص معاملاتی كه تا میزان 5% حدنصـاب معـاملات كوچـك موضـوع تبصـره (1) مـاده (3) قـانون برگـزاری مناقصات میباشند، مشمولین صدر این بند (بند5) میتواننـد فھرسـت معـاملات مـذكور را بـه صـورت مجمـوع ارسـال نمایند.

6- تمامی مودیان، اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی مكلف به تسـلیم اظھارنامـه مالیـاتی در موعـد مقـرر قـانونی مـی باشـند (اشخاص حقیقی تا پایان خرداد ماه سال بعـد و اشـخاص حقـوقی حـداكثر ظـرف چھارمـاه پـس از پایـان سـال مـالی ).

7- فھرست حقوق كاركنان خود را تا پایان ماه بعد، از طریق لینك “فھرست مالیات حقوق الكترونیكی” در درگاه عملیات الكترونیكی مودیان مالیاتی به نشـانی زیر بـه اداره امـور مالیـاتی ذیـربط ارسـال و مالیـات متعلقـه را حسب مورد پرداخت نمایند.

8- مودیان مالیاتی مكفند، دفاتر، صورت درآمد و ھزینه ماھانه، خلاصه درآمد و ھزینـه سـالانه و اسـناد و مـدارك حسـب

مورد نگھداری و حسب درخواست كتبی ماموران مالیاتی ذیربط برای رسیدگی به آنھا ارائه نمایند.

9- مودیانی كه برمبنای فراخوانھای ھفتگانه، مشمول مالیات برارزش افزوده محسوب میشوند، مكلفند در واحد مالیاتی مربوط تشكیل پرونده دھند وبر اساس فراخوانھای ھفتگانه در نظام مالیات بر ارزش افزوده به نشانی زیر ثبت نام نمایند و نسبت به صدور صورتحساب و وصول مالیات و عوارض ارزش افزوده از كالاھای مشمول اقدام نمایند.

همچنین ظرف مدت 15 روز پس از پایان ھر دوره مالیاتی اظھارنامه مالیـات بـر ارزش افـزوده را تسـلیم و مالیـات و عوارض

ارزش افزوده را پرداخت نمایند.

10- دفاتر و اسناد و مدارك خود را حداقل به مدت 10 سال نگھداری نمایند.