مالیات بر درامد کشاورزی
مالیات بر درامد کشاورزی یکی از انواع مالیات است که برای درآمدهای حاصل از فعالیتهای کشاورزی و دامداری اعمال میشود. این مالیات در بسیاری از کشورها به دلیل اهمیت بخش کشاورزی در اقتصاد و نیاز به تأمین درآمد دولت از این بخش، اجرا میشود.
مالیات بر درآمد کشاورزی معمولاً بر اساس درآمدهای کشاورزی شامل فروش محصولات کشاورزی، دام و طیور، فروش محصولات باغی، درآمد حاصل از اجاره زمین کشاورزی و سایر فعالیتهای مرتبط با کشاورزی محاسبه میشود. نرخ این مالیات و شیوه محاسبه آن ممکن است بسته به قوانین مالیاتی هر کشور متغیر باشد.
مهمترین هدف از اعمال مالیات بر درآمد کشاورزی عبارتند از:
- تأمین درآمد دولت: این مالیات به عنوان یک منبع درآمد برای دولت مورد استفاده قرار میگیرد و به تأمین اقتصاد کشور کمک میکند.
- تنظیم بازار: از طریق تنظیم میزان مالیات بر درآمد کشاورزی، میتوان تأثیرگذاری بر روند تولید و فروش محصولات کشاورزی و تعادل بازار را ایجاد کرد.
- تعادل اجتماعی: اعمال مالیات بر درآمد کشاورزی میتواند به تعادل در توزیع درآمد و ثروت کمک کند و نقش تعدیلی در جامعه داشته باشد.
مهم است که کشورها در اعمال مالیات بر درآمد کشاورزی به وضعیت اقتصادی و اجتماعی خود توجه کنند و با توجه به شرایط داخلی و خارجی، سیاستهای مالیاتی مناسب را اجرا کنند.
«به موجب ماده 81 قانون مالیات های مستقیم :«درآمد حاصل از کلیه فعالیتهای کشاورزی، دامپروری، دامداری، پرورش ماهی و زنبور عسل و پرورش طیور، صیادی و ماهیگیری، نوغان داری، احیای مراتع و جنگلها، باغات اشجار از هر قبیل و نخلیات از پرداخت مالیات معاف می باشد.» برهمین اساس و به موجب ماده 1 آیین نامه اجرایی لایحه قانونی اصلاح لایحه قانونی واگذاری و احیاء اراضی در حکومت جمهوری اسلامی ایران: کشاورزی عبارت است از بهره برداری از آب و زمین به منظور تولیدات محصولات گیاهی و حیوانی از قبیل زراعت، باغداری، درختکاری مثمر و غیر مثمر، جنگلکاری، جنگلداری، پرورش طیور و زنبور عسل و آبزیان
بطور کلی کشاورزی فعالیتی است که در جریان آن گیاهان یا حیوانات اهلی با هدف تولید اقتصادی پرورش داده می شوند.
بخش کشاورزی در اقتصاد ایران شامل چهار زیر گروه زراعت، شیلات و ماهیگیری، دام وطیور، جنگلها ومراتع (منابع طبیعی ) می باشد.
الف – زیر بخش زراعت
زیربخش زراعت در مالیات بر درآمد کشاورزی مربوط به فعالیتهای کشاورزی مرتبط با کشت و کار زمینها و مزارع میشود. در این زیربخش، درآمدهای حاصل از فعالیتهایی مانند کاشت و برداشت محصولات زراعی مانند گندم، جو، برنج، کلزا، علوفههای دامی و سایر محصولات زراعی مورد بررسی قرار میگیرد.
این درآمدها شامل فروش محصولات کشاورزی و همچنین فعالیتهای مرتبط مانند تولید بذر و استفاده از زمین برای کشت محصولات زراعی است. مالیات بر درآمد کشاورزی اغلب بر اساس درآمد ناخالص کشاورزی محاسبه میشود، که به عنوان تفاوت بین درآمد ناخالص حاصل از فروش محصولات و هزینههای مرتبط با تولید محصولات زراعی تعریف میشود.
در کشورهای مختلف، ممکن است قوانین و مقررات مالیاتی مربوط به زیربخش زراعت متفاوت باشند. برای اطلاعات دقیقتر و جزئیتر درباره مالیات بر درآمد کشاورزی و زیربخش زراعت، به قوانین و مقررات مالیاتی مربوطه در هر کشور مراجعه نمایید.
زراعت شامل دو دسته فعالیت ; تولید محصولات زراعی (سالانه) و محصولات باغی (دایمی ) می باشد.
منظور از زراعت ، کشت وکار محصولات سالانه از زمین مزروعی، کشتگاه سر پوشیده ما بین درختان باغ با هدف بهره برداری اقتصادی است. کشت وکار سبزی وگل از نوع محصولات سالانه حتی در زیر پوشش مثل پلاستیک نیز زراعت محسوب می شود، ولی پرورش گیاهان در داخل گلدان، جعبه وامثال آن در این فعالیت منظور نمی گردد.
محصولات زراعی
شامل گروه های غلات (گندم، برنج، جو، ذرت دانه ای) حبوبات (نخود، لوبیا، عدس و …) محصولات صنعتی (پنبه، توتون و تنباکو، چغندرقند، …) سبزیجات (سیب زمینی، پیاز، گوجه فرنگی،…) محصولات جالیزی (خربزه، هندوانه، خیارو …) وگروه نباتات علوفه ای (یونجه، سایر نباتات علوفه ای) می باشد. منظور از باغبانی یا باغدار، کشت وکار محصولات دایمی در فضای باز یا کشتگاه سر پوشیده با هدف بهره برداری اقتصادی است.
احداث ونگهداری باغ میوه ، باغ گل محمدی و خزانه این گونه محصولات در زمین ونیز زیر پوشش مانندپلاستیک، فعالیت باغداری محسوب می شود ولی پرورش این نوع گیاهان در داخل گلدان و امثال آن در این فعالیت منظور نمی شود.
محصولات دایمی یا باغی شامل میوه های دانه دار، میوه های هسته دار، میوه های دانه ریز، میوه های خشک، میوه های سردسیری ، نیمه گرمسیری و گرمسیری است.
ب – زیر بخش دام وطیور:
زیربخش دام و طیور در مالیات بر درآمد کشاورزی به فعالیتهای مرتبط با پرورش و نگهداری دام و طیور میپردازد. این شامل فعالیتهایی مانند پرورش گاو، گوسفند، بز، مرغ، بوقلمون، شترمرغ و سایر حیوانات دامی و طیور است.
درآمدهای حاصل از فروش محصولات دامی مانند شیر، گوشت، تخم مرغ و دیگر محصولات زنده یا فرآوری شده، همچنین درآمدهای حاصل از پرورش و فروش طیور، از جمله تخم مرغ و گوشت طیور، در این زیربخش مورد بررسی قرار میگیرد.
مالیات بر درآمد کشاورزی معمولاً بر اساس درآمد ناخالص حاصل از فروش محصولات دامی و طیور محاسبه میشود. این درآمد ناخالص به عنوان تفاوت بین فروش محصولات و هزینههای مرتبط با پرورش و نگهداری دام و طیور تعریف میشود.
هزینههای مرتبط با پرورش دام و طیور شامل هزینههایی مانند خوراک، داروها، مراقبتهای بهداشتی، نگهداری و سایر هزینههای مرتبط با نگهداری حیوانات و طیور میباشد.
برای اطلاعات دقیقتر و جزئیتر درباره مالیات بر درآمد کشاورزی و زیربخش دام و طیور، به قوانین و مقررات مالیاتی مربوطه در هر کشور مراجعه نمایید.
این زیر مجموعه فعالیت های مرتبط با پرورش دام وطیور، زنبور عسل و پرورش کرم ابریشم را در بر می گیرد.
منظور از پرورش دام نگهداری انواع نشخوار کنندگان و پستانداران با هدف بهره برداری اقتصادی است. نگهداری انواع دام برای استفاده از تولیدات آنها یا سواری و بارکشی، فعالیت پرورش دام محسوب می شود ولی نگهداری حیوانات به منظور سرگرمی وتفنن در این فعالیت منظور نمی شود. پرورش طیور نیز شامل نگهداری انواع ماهیان وسایر پرندگان با هدف بهره برداری اقتصادی است. مانند پرورش مرغ، اردک، غاز، بوقلمون، بلدرچین، تولید جوجه به وسیله ماشین جوجه کشی نیز جزواین فعالیت منظور می شود. و منظور از پرورش زنبور عسل با هدف تولید عسل ، ملکه یا هر نوع بهره برداری اقتصادی دیگراست، پرورش کرم ابریشم نیز شامل نگهداری کرم ابریشم با هدف تولید پیله یا هر نوع بهره برداری اقتصادی دیگر است.
ج- زیربخش شیلات :
زیربخش شیلات در مالیات بر درآمد کشاورزی به فعالیتهای مرتبط با پرورش و نگهداری ماهیان و سایر موجودات آبزی میپردازد. این شامل فعالیتهایی مانند پرورش ماهیهای گرمابی و سردآبی، خاویاری، میگوپروری، تولید جوجه ماهی و سایر فعالیتهای مرتبط با پرورش و نگهداری موجودات آبزی است.
درآمدهای حاصل از فروش محصولات شیلاتی مانند ماهی، خاویار، میگو و سایر محصولات آبزی، همچنین درآمدهای حاصل از فعالیتهای مرتبط مانند فروش جوجه ماهی و خدمات مرتبط با پرورش ماهی، از جمله درآمدهایی است که در این زیربخش مورد بررسی قرار میگیرد.
مالیات بر درآمد کشاورزی معمولاً بر اساس درآمد ناخالص حاصل از فروش محصولات شیلاتی و موجودات آبزی محاسبه میشود. این درآمد ناخالص به عنوان تفاوت بین فروش محصولات و هزینههای مرتبط با پرورش و نگهداری موجودات آبزی تعریف میشود.
هزینههای مرتبط با پرورش موجودات آبزی شامل هزینههایی مانند غذا، تجهیزات، تأمین آب و هوا مناسب، مراقبتهای بهداشتی و دیگر هزینههای مرتبط با نگهداری موجودات آبزی میباشد.
برای اطلاعات دقیقتر و جزئیتر درباره مالیات بر درآمد کشاورزی و زیربخش شیلات، به قوانین و مقررات مالیاتی مربوطه در هر کشور مراجعه نمایید.
منظور از شیلات، فعالیتهایی است که برای تولید انواع حیوانات آبزی و محصولات دریایی با هدف بهره برداری اقتصادی انجام می شود. این فعالیت ها به طور کلی شامل صید در اقیانوس، آبهای ساحلی یا داخلی ونیز پرورش ماهی، صدف ومیگو ونظایر آن است. جمع آوری محصولات دریایی از قبیل مروارید طبیعی، انواع اسفنجها، مرجانها و جلبکهانیز تحت این عنوان منظور می شود.
د- زیر بخش جنگلها ومراتع :
زیربخش جنگلها و مراتع در مالیات بر درآمد کشاورزی به فعالیتهای مرتبط با بهرهبرداری، مدیریت و استفاده از جنگلها و مراتع میپردازد. این شامل فعالیتهایی مانند برداشت چوب، تولید محصولات جنگلی (مانند چوب، چوبزنی، سوخت جنگلی، گلههای جنگلی و غیره)، استفاده از مراتع برای چرای حیوانات و سایر فعالیتهای مرتبط با این منابع طبیعی است.
درآمدهای حاصل از فروش محصولات جنگلی مانند چوب و سوخت جنگلی، همچنین درآمدهای حاصل از فعالیتهای مرتبط مانند چرای حیوانات در مراتع، از جمله درآمدهایی است که در این زیربخش مورد بررسی قرار میگیرد.
مالیات بر درآمد کشاورزی معمولاً بر اساس درآمد ناخالص حاصل از فروش محصولات جنگلی و مراتع محاسبه میشود. این درآمد ناخالص به عنوان تفاوت بین فروش محصولات و هزینههای مرتبط با بهرهبرداری و مدیریت جنگلها و مراتع تعریف میشود.
هزینههای مرتبط با بهرهبرداری و مدیریت جنگلها و مراتع شامل هزینههایی مانند نگهداری، حفاظت، مدیریت آب و خاک، اصلاح و احیای منابع جنگلی و مرتعی و دیگر هزینههای مرتبط با این فعالیتها میباشد.
برای اطلاعات دقیقتر و جزئیتر درباره مالیات بر درآمد کشاورزی و زیربخش جنگلها و مراتع، به قوانین و مقررات مالیاتی مربوطه در هر کشور مراجعه نمایید.
این زیر بخش امور مربوط به جنگلها (جنگلداری) و مراتع با چراگاهها را در بر می گیرد. بدین ترتیب جنگلداری فعالیتی است که در آن نگهداری، پرورش وقطع درختان جنگلی به منظور تولید چوب یا هر نوع بهره برداری اقتصادی دیگر انجام می شود. ایجاد خزانه و نهالستان به این نوع درختان وجمع آوری محصولات یا از نوع بهره برداری اقتصادی دیگر نیز تحت این عنوان قرار می گیرد.